میلاد با سعادت امام مظلوم شیعه، امام حسن مجتبی (ع) مبارک باد.
به همین مناسبت توجه شما رو به چند حدیث از ایشان درباره امام زمان (عج) جلب میکنم.
"طوبی لمن ادرک ایامه و سمع کلامه"؛ خوشا به سعادت کسی که روزگار او را درک کند و اوامر او را گوش فرا دهد. (امام حسن مجتبی علیه السلام)
روزگار پرآشوب عهد امام حسن مجتبی علیه السلام موجب شد که شیعیان نتوانند احادیث فراوانی از آن حضرت بشنوند و برای نسل های بعدی روایت کنند، از این رهگذر روایات مربوط به حضرت ولی عصر (عج) نیز از آن حضرت کمتر روایت شده است که آنچه به دست ما رسیده در اینجا می آوریم:
"بعد از امضای قرارداد صلح با معاویه، برخی از شیعیان ناآگاه به خدمت امام حسن مجتبی علیه اسلام رسیده، او را برای پذیرش صلح سرزنش کردند. امام حسن علیه السلام فرمود:
شما نمی دانید که من برای شما چه کرده ام؟ به خدا سوگند آنچه من انجام داده ام برای شما از تمام این جهان سودمندتر است. مگر نمی دانید که من امام شما هستم؟ اطاعت من بر همه شما واجب است، و به صریح فرمایش رسول اکرم صلی الله علیه و آله یکی از دو سروران جوانان بهشتی هستم؟ مگر نمی دانید که هنگامی که حضرت خضر علیه السلام کشتی را سوراخ کرد و جوانی را کشت و دیوار را تجدید بنا کرد حضرت موسی خشمگین شد، زیرا سبب و حکمت آنها را نمی دانست، ولی کارهای حضرت خضر در نزد خدا صحیح و بی اشکال بود؟ مگر نمی دانید که هر یک از ما بر گردنش بیعت طاغوت زمانش خواهد بود به جز قائم ما که حضرت عیسی در پشت سر او نماز می خواند و خدای تبارک و تعالی ولادتش را مخفی نگه می دارد و خودش را در پشت پرده غیبت نهان می سازد تا به هنگام ظهور، بیعت احدی در گردن او نباشد؟ [اعلام الوری، ص 401.]
"التاسع من ولد اخی الحسین ابن سیده الاما، یطیل الله عمره فی غیبته، ثم یظهره بقدرته فی صوره شاب دون اربعین سنه، ذلک لیعلم ان الله علی کل شی قدیر؛ نهمین فرزند برادرم حسین علیه السلام فرزند سرور کنیزانست، خداوند در زمان غیبت عمرش را بسیار طولانی می کند و آنگاه او را به صورت جوانی کمتر از چهل سال ظاهر می سازد. تا دانسته شود که خداوند به هر چیزی قادر است".[ یوم الخلاص، ص 170]
"لا یکون الامر الذی تنتظرون حتی یبرء بعضکم من بعض و یتفل بعضکم فی وجوه بعض و یشهد بعضکم علی بعض بالکفر ویلعن بعضکم بعضا ؛ این امر که فرارسیدن موعد آن را انتظار می کشید واقع نمی شود مگر بعد از آن که برخی از شما از برخی دیگر بیزاری بجوید، و برخی در صورت برخی آب دهان بیندازد و بعضی از شما بعضی دیگر را کافر بداند و یکدیگر را لعن کنند."
عمیر می گوید: عرض کردم: چنین زمانی چه ارزشی دارد؟ امام علیه السلام فرمود:
"الخیر کله فی ذلک الزمان، یقوم قائمنا و یدفع ذلک کله؛ همه خیرها در آن زمانست، زیرا قائم ما قیام می کند و همه این حوادث را از بین می برد."[بشاره الاسلام، ص 81. این حدیث به پیروی از صاحب "بشاره الاسلام" از امام حسن مجتبی علیه السلام نقل شده ولی صاحب "عقد الدرر" آن را از امام حسین علیه السلام نقل کرده است. و پژوهشگر معاصر آقای علی اکبر غفاری(ره) در پاروقی های سودمند خود بر کتاب پر ارج "غیبت نعمانی" یادآوری شده که این حدیث در برخی نسخه ها از امام حسن علیه السلام و در برخی دیگر از امام حسین علیه السلام نقل شده است.]
"تصطلح فی ملکه السباع، و تخرج الارض نبتها، و تنزل السماء برکتها و تظهر له الکنوز، یملک ما بین الخافقین، فطوبی لمن ادرک ایامه و سمع کلامه؛ در زمان او درندگان با یکدیگر سازش می کنند، زمین گیاهش را خارج می کند، آسمان برکاتش را فرو می فرستد، گنج های نهفته در دل زمین برای او ظاهر می شود. بین شرق و غرب عالم تحت سیطره او در می آید. خوشا به سعادت کسی که زمان او را درک کند و به اوامر او گوش فرا دهد." [ یوم الخلاص، ص 374]
برگرفته از کتاب یاد مهدی (عج) ، تألیف محمد خادمی شیرازی(با تشکر از سایت تبیان)